Januari 2018…

Ik ben juf van groep 5 op een basisschool, dit is mijn tiende jaar dat ik voor de klas sta. In mijn klas zit een meisje dat zo onzeker is dat ze niet naar school wil. Ook zit er een jongetje in deze groep die bij veel dingen zegt ‘ik kan dit toch niet’.

Ik benader beide kinderen zo positief mogelijk. Samen kijken we naar wat ze wel kunnen. Ook al lukt het niet in één keer. Dan zie ik de glimlach op hun gezicht als het toch lukt. Stap voor stap. Dit zou ik altijd zo willen doen. Hoe zou het zijn als ik 1 op 1 met deze kinderen kon werken?

Met dit gevoel ga ik op zoek en kom ik al snel bij Kindercoach uit. Ook vind ik een geschikte opleiding. Januari 2018 besluit ik, ik ga dit doen!

Mijn eigen faalangst

Wat had ik zin om iets nieuws te gaan doen. Maar toen kreeg ik dat gevoel… ik kan het niet, wie zit er op mij te wachten. Door deze gedachtes liet ik de opleiding elke keer een beetje zitten. Op school liep het ook niet heel lekker. Betrapte ik mijzelf nou ook daar op faalangstige gedachten? Ik zocht een coach, ging minder werken en ging op onderzoek uit: waar kwamen deze gedachten vandaan, en – nog belangrijker – hoe kan ik ervan af?

Ik ontdekte al snel dat die onzekerheid terugging naar mijn eigen schooltijd. Ik leerde hier mee omgaan en langzamerhand maakte het ‘ik kan het niet’ plaats voor ‘wat heb ik te verliezen, ik ga het gewoon doen’. Hoe fijn is dat! En dat is dus precies wat ik die kinderen gun. Mijn droom is alleen maar helderder en sterker geworden!

Want ik herken als geen ander het gevoel van iets niet kunnen en niet weten waar je goed in bent. Bovendien weet ik ook wat er nodig is om dat te veranderen. Kinderen hun kwaliteiten laten ontdekken en met hun mindset aan de gang te gaan. Dat is wat ik wil doen!